VERSLAG ROPARUN 2014
De Roparun 2014 zit er weer op. En wat kijken we daar met een goed gevoel op terug!
Het afgelopen seizoen ontstond er grotendeels een nieuwe ploeg. Met name de lopersgroep had enige aanpassing nodig. We moesten op zoek naar maar liefst zes nieuwe lopers.
Ook op het gebied van de acties ontstonden er nieuwe ideeën. Een whisky proeverij, een theaterdiner, inpakken bij de plaatselijke Albert Heijn voor de kerstdagen, allemaal acties die veel geld opleverden! Acties voor de Roparun zijn heel erg belangrijk. Want veel geld ophalen met al die teams is eigenlijk het belangrijkste van de Roparun.
In het voortraject – de laatste weken voor de Roparun – bleven blessures ons gelukkig bespaard. Zo konden we uiteindelijk met de mensen die zich het hele jaar met hart en ziel hebben ingezet van start gaan. Ook was besloten om dit jaar het op te geven gemiddelde snelheid te verlagen. Als gemiddelde hebben we aan de organisatie van de Roparun doorgegeven dat we 12,5 per uur zouden gaan lopen.
Zaterdagochtend om 11.00 uur verzamelden wij ons bij Partycentrum De Eendrachtshoeve. Opnieuw veel familie aanwezig om ons uit te zwaaien. Rond 12.30 uur zijn we vertrokken richting Parijs. Zoals gebruikelijk werd in België gestopt voor een broodje en drinken in Nazareth. Daarna vervolgden we onze weg en zonder problemen arriveerden we iets voor 18.00 uur op het startterrein. De warme maaltijden – gemaakt in Heemzicht – waren weer heerlijk!
Na het eten hebben de chauffeurs en navigators de hele route doorgenomen en werden de laatste hobbels glad gestreken. De fietsers en lopers hadden alle tijd om zich om te kleden en de fietsen in orde te maken. Om 21.30 uur zijn we als team richting het startvak gegaan en om exact 22.00 uur vertrokken we voor de lange tocht naar Rotterdam. Startloper van ons team was Matei Guttenberg, die op weg ging met JanVos en Pepijn ten Hout. Plailly was onze eerste wisselplaats. Daar bleek dat we op dat moment 13,4 km per uur gemiddeld liepen. De tweede lopersgroep, Teun Noordhoek, Inge de Kievit en Henk Snijders vertrokken vervolgens richting Vaucelles. Daar aangekomen bleek aan snelheid nog niets te zijn ingeboet: nog steeds 13,4 km per uur gemiddeld. Tijdens het verkennen enkele weken terug hadden we daar een nieuwe wisselplaats gevonden die zich heel dichtbij het wisselpunt bevond. Die ruimte bleek beschikbaar en zo konden we tevoren met enkele mensen de exacte wisselplaats bekijken. Overigens viel in Vaucelles wel de eerste regen waar ook de lopers en fietsers last van hebben gehad.
Daarna begon de Roparun voor Marja Sundermeijer en Arjan van der Velde die samen met Matei op weg gingen naar de parkeerplaats van de burgemeester in het dorpje Marest sur Matz. Het leek erop dat het zou gaan onweren want er was heel veel weerlicht aan de hemel te zien. Gelukkig viel het mee.
De run verliep nog steeds voorspoedig na de doorkomst in Freniches vertrokken we richting Beauvois. Daar werden we geconfronteerd met twee motorrijders van de organisatie. De ene was van mening dat wij op een plaats stonden langs het parcours waar we niet mochten staan (terwijl al vele jaren vele teams op deze plek hebben gestaan). Zijn collega had echter een andere mening (en ook de juiste), namelijk dat wij vanaf een zijweg de route hadden benaderd en dat is niet verboden. Maar aangezien we op dat moment toch wilden vertrekken liep dit met een sisser af. De volgende wisselplaats was Brancourt Le Grand, waar we vorig jaar nog crisisoverleg moesten voeren over doorgaan of stoppen. Overleg was nu niet nodig, we liepen nog steeds tussen 13 en 13,5 km per uur. Het begon echter wel heel warm te worden en op een gegeven moment gaf de thermometer 32 graden aan. Na wisselplaats Briastre gingen we naar Sebourg. Gelukkig hadden we enkele partytenten meegenomen waardoor we lekker in de schaduw konden zitten. Inmiddels naderden we de Belgische grens. In Vaudignies kwam ook Henk van Hal de gelederen versterken. Henk, gebracht door Elza en de kinderen, viel direct met zijn neus in de nasi/spaghetti. In Vaudignies at namelijk bijna het hele team weer warm.
Op naar Herfelingen, waar we onze tiende wissel zouden gaan plaatsen. En ondanks dat we genoeg aan boord hadden qua eten en drinken, konden enkelen het niet nalaten om een ijsje te scoren bij de plaatselijke Frituur. Overigens werden we daar betrapt door Radio Hoeksche Waard, die net als in andere jaren gedurende de hele Roparun, ons hebben gevolgd.
In Opwijk vonden we vorig jaar ons Waterloo, dit keer gingen we vrolijk verder. Hoewel vrolijk… we kregen via de organisatie te horen dat er noodweer op komst was. Eenmaal aangekomen in Temse, zagen we het onweer steeds dichterbij komen. Er bleef contact met de mensen onderweg. We werden echter telkens gerustgesteld dat zij nog nergens last van hadden. Zij gingen op dat moment door een feestend Zele, waar elk jaar wordt getracht om als beste doorkomst plaats genomineerd te worden. In Temse werden de achterblijvers echter geconfronteerd met een enorme hoosbui. Naar later bleek had het op vele plaatsen stevig gehageld en zijn er hagelstenen gezien zo groot als pingpong ballen!
De gemiddelde snelheid liep langzaam terug. De warmte van de zondag had zijn tol geëist en in Antwerpen zaten we gemiddeld nog op 12,7 km per uur. In het havengebied werden echter de jaarlijkse broodjes worst uitgedeeld. Een normaal mens moet er niet aan denken om middag in de nacht, rond een uur of half vijf, een broodje rookworst te eten: bij de Roparun is dat echter iets waar voor de start al naar uitgekeken wordt. Zelfs lopers die vanuit Antwerpen moesten gaan lopen aten vrolijk mee!
Tussen 06.00 en 07.00 uur arriveerden we weer in Nederland waar we in Hoogerheide ook al weer de eerste supporters van het thuisfront mochten verwelkomen. Hoogtepunten waren weer de doorkomsten in Ossendrecht en Bergen op Zoom. Vervolgens op naar onze eigen mooie Hoeksche Waard, waar we in Numansdorp een fantastische, emotionele doorkomst meemaakten op de Middelsluis. Inmiddels bleek dat de lopers weer vleugels hadden gekregen want de snelheid liep niet meer terug en bleek zelfs, met de finish in zicht, weer toe te nemen. Uiteindelijk werd om 15.07 uur gefinisht kort voor de Erasmusbrug, waarna het team nog een klein stukje had te gaan richting de Coolsingel, waar opnieuw duizenden mensen stonden te applaudisseren. De enkele weken terug opgegeven gemiddelde snelheid bleek bijna te kloppen. We zijn uiteindelijk geëindigd met een gemiddelde snelheid van 12,56 uur!
Na aankomst in Zuid-Beijerland werden de medailles uitgereikt aan de lopers. Over één ding waren we het allemaal eens: het was ondanks de warmte een fantastische Roparun geweest, waar we als team hebben gewerkt voor elkaar en met elkaar. Roparun 2014: eentje om in te lijsten!
De volgende personen namen deel aan de Roparun 2014:
Lopers: Teun Noordhoek, Marja Sundermeijer, Pepijn ten Hout, Jan Vos, Inge de Kievit, Henk Snijders, Arjan van der Velde en Matei Guttenberg
Fietsers: Ad Forman, Toon Bongaards, André Zwijgers en Jordy Hofman.
Masseurs: Johan van Wensen en Arjette Willemse
Chauffeurs: Kees de Klerk, Leo van der Wulp, Emiel van Gemert en Henk Westerlaken
Kaartlezers: Krijn Duiven en Peter de Regt
Catering: Riet Stolk, Marianne van Gemert en Margareth van de Meeberg
Filmer: Ruud Sundermeijer
Teamcaptain: Arie van Gemert, Ben Spuij en Henk van Hal.
Buschauffeurs: Rawien en Bekir